PropertyValue
opmo:account
is sioc:container_of of
sioc:content
  • MARIANA nos propone que busquemos “CANCIONES CON RECUERDO”, y menos mal que ya utiliza, de entrada, el plural y nos habla de canciones. Es tarea imposible buscar una sola canción que haya significado algo, que nos traiga recuerdos, que nos emocione. \n\nGente habrá, supongo, a quien no le guste la música, personas incapaces de cerrar los ojos, abstraerse de todo y disfrutar del placer de escuchar una canción, sea del tipo que sea, la interprete quien la interprete, esto es lo de menos. \n\nLos que disfrutamos dejándonos llevar y nos agrada sentarnos a escuchar música, cuando llegamos a la madurez hemos atesorado un sinfín de canciones con recuerdo. \n\n\nPara esta ocasión, tan especial, me he permitido elegir tres canciones: Estrellita, My Way y Paraules d’amor. Tres propuestas muy diferentes que han tenido su momento estelar en mis recuerdos musicales.\n\n
    ESTRELLITA.- ALFREDO KRAUS
    \n
    Esta canción, original del autor mejicano Manuel María Ponce, fue versionada por el tenor canario en 1963 y grabada, junto con otras tres piezas, en un vinilo de 46 r.p.m. que mi padre escuchaba con frecuencia. \n\nAlfredo Kraus fue mi primer contacto con el llamado “Bel Canto” y me enamoré de su voz, recuerdo que me preguntaba ¿Cuándo respira este hombre? Y es que me resultaba chocante que alguien pudiera llegar a esas notas sin que se le oyera coger aire. \n\nHoy día, después de haber escuchado otras voces, quizá más potentes, de otros famosos tenores, sigo pensando que tuve el privilegio de iniciarme con la mejor voz de todos los tiempos.\n
    \n \nEstrellita del lejano cielo\nQue miras mi dolor\nQue sabes mi sufrir\nBaja y dime si me quiere un poco\nPorque yo no puedo sin su amor vivir (bis)\n\nTu eres estrella mi faro de amor\nTú sabes que pronto he de morir\nBaja y dime si me quiere un poco\nPorque yo no puedo sin su amor vivir
    \n
    \n
    MY WAY.- FRANK SINATRA
    \n
    My Way estaba incluida en un cartucho de ocho pistas que escuchábamos en el 127 que conducía Xarbet, cuando empezamos a salir juntos allá por el 1976. \n\nEran otros tiempos, tiempos de la niña a las diez en casa, como cantaba Serrat, aunque la niña tuviera casi dieciocho años. Había poca libertad, se disfrutaba de pocos momentos de intimidad y tener coche era un pequeño lujo. \n\nEntonces no entendía la letra de la canción, solo sabía que me gustaba. Pero cuando conseguí una traducción al castellano, me di cuenta de que era una verdadera declaración de intenciones: “Fui fiel a mí mismo y lo hice todo a mi manera”\n\n
    \nAnd now, the end is near\nAnd so I face the final curtain\nMy friend, I'll say it clear\nI'll state my case of which I'm certain\nI've lived a life that's full\nI traveled each and every highway\nAnd more, much more than this, \nI did it my way...\n\nEl final ya está cerca\nY enfrento el último telón\nAmigo, lo diré sin vueltas\nHablaré de mi caso del cual sé mucho\nTuve una vida satisfactoria\nRecorrí todos y cada uno de los caminos\nY más, mucho más aún, \nLo hice todo a mi manera...\n\nRegrets, I've had a few\nBut then again, too few to mention\nI did what I had to do\nI saw it through without exemption,\nI planned each charted course, \nEach careful step along the byway\nAnd more, much more than this, \nI did it my way...\n\nTristezas, algunas tuve\nQue no vale la pena comentar\nHice lo que debía\nMe aseguré que fuera sin privilegios, \nPlaneé cada etapa programada,\nCada cuidadoso paso dado en mi camino\nY más, mucho más aún, \nLo hice todo a mi manera\n\nYes, there were times, \nI'm sure you knew,\nWhen I bit off \nMore than I could chew\nBut through it all, \nWhen there was doubt\nI ate it up and spit it out\nI faced it all and I stood tall \nAnd did it my way...\n\nAsí es, hubo momentos, \nEstoy seguro que lo sabes,\nEn que di pasos \nMás largos que mis piernas\nPero al final, \nAnte la duda\nTragué mis palabras, también las dije\nAfronté los hechos y me mantuve intacto\nY lo hice todo a mi manera...\n\nI've loved, I laughed and cried\nI had my fill, my share of losing\nAnd now, as tears subside, \nI find it all so amusing\nTo think I did all that\nAnd may I say, not in a shy way,\n"Oh, no, Oh no not me, \nI did it my way".\n\nAmé, reí y sufrí\nMe tocó ganar, también perder\nY ahora, cuando las lágrimas ceden,\nMe resulta tan entretenido\nPensar que lo hice todo\nDéjenme decirlo, sin timidez,\n"Oh no, Oh no fue mi caso,\nYo lo hice todo a mi manera".\n\nFor what is a man, what has he got?\nIf not himself, then he has naught.\nTo say the things he truly feels\nAnd not the words of one who kneels\nThe record shows I took the blows\nAnd did it my way...\n\nYes, it was my way...\n\nPues qué es un hombre, ¿qué ha logrado?\nSi no es fiel a sí mismo, no tiene nada.\nDecir las cosas que siente realmente\nY no las palabras de quien se arrodilla\nMi historia muestra que asumí los golpes\nY lo hice todo a mi manera...\n\nSí... fue a mi manera... \n
    \n
    \nPARAULES D’AMOR.- JOAN MANUEL SERRAT
    \nEn la selección de canciones con recuerdo no puede faltar Serrat, y esta canción es “la canción”. \n\n
    Paraules d’amor es con toda probabilidad la canción más conocida y solicitada del Nano. La canción que nunca canta de entrada en sus directos, porque sabe que acabara interpretándola en un bis, a modo de regalo para su público, y que todos la corearan con él.\n\nTuvimos la suerte de oírsela hace poco en su último concierto en Menorca, y también nosotros nos emocionamos con su voz y sus “Paraules d’amor”\n\n
    \nElla em va estimar tant...\nJo me l'estimo encara.\nPlegats vam travessar\nuna porta tancada.\n\nElla que me quiso tanto...\nYo la quiero todavía.\nJuntos atravesamos\nuna puerta cerrada.\n\nElla, com us ho podré dir,\nera tot el meu món, llavors\nquan en la llar cremàven\nnomés paraules d'amor...\n\nElla, cómo os lo podría decir,\nera todo mi mundo entonces,\ncuando en la lumbre ardían \nsólo palabras de amor...\n\nParaules d'amor senzilles i tendres.\nNo en sabíem més, teníem quinze anys.\nNo havíem tingut massa temps per aprendre'n,\ntot just despertàvem del son dels infants.\n\nPalabras de amor sencillas y tiernas.\nNo sabíamos más, teníamos 15 años.\nNo habíamos tenido demasiado tiempo para aprenderlas,\nacabábamos de despertar del sueño de los niños.\n\nEn teníem prou amb tres frases fetes\nque havíem après d'antics comediants.\nD'històries d'amor, somnis de poetes,\nno en sabíem més, teníem quinze anys...\n\nTeníamos suficiente con tres frases hechas\nque habíamos aprendido de antiguos comediantes.\nDe historias de amor, sueños de poetas,\nno sabíamos más, teníamos 15 años...\n\nElla qui sap on és,\nella qui sap on para.\nLa vaig perdre i mai més\nhe tornat a trobar-la.\n\nElla quién sabe donde está,\nella quién sabe donde anda.\nLa perdí y nunca más\nhe vuelto a encontrarla.\n\nPerò sovint en fer-se fosc,\nde lluny m'arriba una cançó.\nVelles notes, vells acords,\nvelles paraules d'amor...\n\nPero a menudo, al oscurecer,\nde lejos me llega una canción.\nViejas notas, viejos acordes,\nviejas palabras de amor...\n\nParaules d'amor senzilles i tendres.\nNo en sabíem més, teníem quinze anys.\nNo havíem tingut massa temps per aprendre'n,\ntot just despertàvem del son dels infants.\n\nPalabras de amor sencillas y tiernas.\nNo sabíamos más, teníamos 15 años.\nNo habíamos tenido demasiado tiempo para aprenderlas,\nacabábamos de despertar del sueño de los niños.\n\nEn teníem prou amb tres frases fetes\nque havíem après d'antics comediants.\nD'històries d'amor, somnis de poetes,\nno en sabíem més, teníem quinze anys...\n\nTeníamos suficiente con tres frases hechas\nque habíamos aprendido de antiguos comediantes.\nDe historias de amor, sueños de poetas,\nno sabíamos más, teníamos 15 años...\n\n
    Otras canciones con recuerdo en :\n
    \nAGUEDA, CATA, , CONCIERTOARTE, ESTOESPLANB, GATITA, HURANO, JOSE MARI, JULIO, KARMENJ, LITA, MARIANA, MAYKA, NIRE, NOAH, NYNA, PROPAROXITONO, ROSA, FJN , IMERBURU, GUILLERME04, IÑAKI, ERPROFE, EVA, CELIA, ARICE, GRISEO MITRAN, CCORTESAMADOR, NANAH, JUANRA
sioc:created_at
  • 2009-09-06 15:18:54
is sioc:creator_of of
is opmo:effect of
sioc:has_container
sioc:has_creator
sioc:has_reply
opmo:pname
  • http://lacomunidad.elpais.com/rauxa/2009/9/11/recuerdos-musicales-club-las-canciones- (xsd:anyURI)
sioc:title
  • RECUERDOS MUSICALES ( El Club de las Canciones )
rdf:type

Metadata

Anon_0  
expand all